vrijdag 5 augustus 2011

Lezen

In de kringloopwinkel zit bij de boekentafel een man te lezen, op zijn gemak en en een beetje onderuitgezakt. Omzichtig bekijk ik wat er rond hem ligt, zonder in zijn privacy te treden. De radio staat aan, de diskjockey wauwelt met bronstige stem, hitjes van smachtende meisjes volgen elkaar op, het lijkt hem niet te deren. Het boek als ontsnappingsmiddel, zelfs hier werkt het.
Mijn oogst vandaag: een boek over alledaagse wetenschap, een reis door Engeland van Beryl Bainbridge en een over het Ierland van de Kelten door Maartje Draak. Een toepasselijke naam door het drakenelement in de Keltische beeldtaal, maar ook komisch werkend door de samenstelling uit het gemoedelijke Maartje en het giftige Draak.
Ik kom de man tegen die cursussen levenskunst geeft en van wie ik ooit een tweedehands auto kocht, hij kijkt er nog schichtig van. Zijn koopgedrag lijkt op dat van mensen in de supermarkt: wat is er nodig voor de komende dagen, wat staat er op het lijstje. Alles vermoedelijk ten dienste van die cursussen, die me een onverzadigbare slokop lijken; levenskunst, ga er maar aan staan!
Zelf ben ik ook niet te verzadigen, want ik ga nog naar de bibliotheek. In de hoek Letterkunde vind ik twee delen Deelder en een bundel van Anna Enquist, geboren Broer. Hier gelukkig geen 3FM, maar wel een blote rug in een zomerjurk die me afleidt.
De oudere, decent geklede dames aan de balie zijn opgeruimd van toon, lezen is sportief, de leeszaal is een fitnessruimte waar erotiek ontbreekt, maar je weet natuurlijk nooit...
Buiten staat de zomerjurk haar fiets te bestuderen, terwijl haar twee zoontjes om haar heen draaien, het ziet eruit als een filmscène die gevolgd wordt door iets hevigs, maar wat? De zon schijnt vriendelijk in het straatje, wolken glijden over de daken en er hangt een wat lome vakantiesfeer in het stadje.
Om de hoek bij een café zit een vrouw op het terras een puzzle in te vullen. Ze ziet er niet uit alsof ze een grote woordenschat heeft, maar toch moet die er zijn, horizontaal en vertikaal.
Bij een café aan de stadsgracht ga ik wat lezen bij een witbier.
Ik lees in de bundel van Enquist over het verlies van haar kind, indringende gedichten. Ondertussen komt er een jonge moeder met twee kinderen zitten aan een andere tafel en hoor ik de inspanning van het opvoeden aan. Langs het terras rijden auto's, dezelfde machines die de dichteres afsneden van haar dochter en die de kinderen van de vrouw zouden kunnen raken, als ze even niet op zou letten.
Een andere, gezette vrouw komt met een jongetje cola drinken. Hun gesprek is niet sprankelend, zodat de vrouw een joker in moet zetten: "Het is hier best gezellig hè?" Het jongetje in mij voelt onmiddelijk dat dit een verkeerde zin is en dat die het samenzijn van deze middag niet kan redden.

Geen opmerkingen:

Over Louis Radstaak

Mijn foto
Lochem, Gelderland, Netherlands
www.louisradstaak.nl