vrijdag 5 augustus 2011

Panorama

Het Circuit van Drenthe is op deze donderdag een panorama overkoepeld met stukjes blauwe hemel en de dreigende wolken van een storing. In alle luchtlagen is het turbulent, het lijkt alsof er een enorme, dolgedraaide stoommachine aan het werk is. Er waait een straffe, koude noordwestenwind die het zand laat stuiven en mijn ogen tranen. De Italianen die naast mij parkeren hebben bier bij zich, en vragen mij of dat mee naar binnen mag. Ik denk van niet, maar wijs naar een official. Die antwoordt in zijn beste Drengels: "Not aloud". Ik moet het vertalen in gebaren en neen schudden. Ze kijken teleurgesteld, er mag hier ook niks en dat blijkt. Overal langs het TT-circuit staan hekken met gaas en prikkeldraad, helaas moet het hier 'hufterproof' zijn.
Op een tribune probeer ik te zien wie er langs komt snerpen in de trainingen van de lichtste klasse, maar de afstand is te groot en de rijnummers zijn opgegaan in de overdadige bestickering van de stroomlijnkappen. Het enige dat onbelemmerd de zintuigen bereikt is het geluid, beperkt in de lagere klassen, maar boven de pijngrens in de zwaarste klasse, de MotoGP. Ze gaan brullend, huilend, krijsend, blaffend over de baan en overstemmen alles in een rockend concert met overstuurde luidsprekers. Als er een duivel bestaat is dit de stem van de Boze.
De Ducati's klinken het mooist, de hoge C wordt zonder moeite gehaald en de wind laat het gegil moduleren, terwijl het verwaait. Het geluid is ook effectief, want het begeleidt de snelste trainingsronde. De luidsprekers zijn ouderwetse metalen trechters, kennelijk is dat de ideale vorm of is die niet geëvolueerd. Ze doen het geheel nog meer aan de luchtplaats van een gevangenis denken.
Hier en daar staan videowalls waarop de tv-uitzending is te volgen. Een vreemde optische ervaring, rijders flitsen voorbij op de voorgrond, in het het beeldscherm en erachter nog eens.
Mesdag zou het prachtig gevonden hebben in zijn panorama, bewegend in stilstaand beeld, een complete illusie.
Er drijven nog steeds woeste wolkenformaties rond, maar de atmosfeer is wat gekalmeerd en de buien zijn van de lucht.
Van het bewegen in motorkleding krijgen de meeste bezoekers een raar loopje, een beetje traag en slordig, zo lijkt het.
Langzaam wandel ik weg van deze grote lawaaiïge heide, misschien heb ik ook al dat loopje.

Geen opmerkingen:

Over Louis Radstaak

Mijn foto
Lochem, Gelderland, Netherlands
www.louisradstaak.nl